dag 4: Narvik

Vanochtend kwam ik erachter waarom ik slecht slaap. Huilende honden met z'n 60'en tegelijk als een soort van haan die iedereen wakker maakt om 06:00. En het is erg warm in de kamer en aangezien de verwarmingsknop niets doet moet dan maar het raam een beetje open, maarja dan hoor je de honden en de ijzertertstreinen weer. problems :p Jammer voor de patiënten aanstaande dinsdag.

Gisterenavond zag ik bij het afsluiten van de avond een melding op mijn schermpje staan dat de geheugenkaart niet geldig was o.i.d. Ik dacht ik kijk morgenochtend nog wel. Vanochtend deed hij het nog steeds niet. Ook van de foto’s die ik had gemaakt gaven er een heleboel aan dat er een fout was opgetreden. NEE! Kon ik eindelijk foto’s maken, staat de helft er niet bij. Na wat googlen vond ik een recovery tool en daarmee heb ik nagenoeg alle foto’s kunnen redden. Pfew. Maar ja wat te doen met de SD kaart? Ik was uiteraard zo stom geweest om er maar één mee te nemen. Met enkele “hoe doe ik datjes” van het internet geprobeerd om te schijf te formateren, maar deze bleef aangeven dat hij tegen schrijven beveiligd was. Voor de bijdehandjes onder ons: Ja het lockje stond op open. Nouja dan maar kijken of ik ergens een nieuwe kan kopen. Na wat speuren kwam ik bij een winkel uit In Narvik, Noorwegen. Daar wilde ik toch al een keertje naartoe gaan deze week, Dus dan maar vandaag.

Op internet treinkaartjes gekocht en in mijn app geladen en hup op weg naar het station. Trein was wederom netjes op tijd en dat met al die sneeuw. NS ga eens in Zweden kijken ;) (ok het is hier VEEL minder druk, maar ok). Ik had gehoopt op een mooie treinrit, maar het was erg bewolkt en licht aan het sneeuwen. Tevens zorgde de trein voor opstuivende sneeuw dus mijn gezichtsveld werd erg beperkt. Zodra we de grens over gingen en de heuvels en meren van Zweden achter ons lieten, kwamen de Noorse fjorden steeds meer in beeld. Prachtig :o. Hopelijk heb ik op de terugweg een zonnetje, zodat ik het allemaal beter kan aanschouwen.

Na 1,5 uur treinen kwam ik aan in Narvik. Ik had daar 2,5 uur de tijd, omdat ik om 15:15 de laatste trein terug moest hebben naar Abisko. Volgens google maps zou ik al 1 uur kwijt zijn met het lopen naar de winkel en terug. Pfff en dat allemaal voor zo’n stom SD kaartje. Het toeval wilde dat ik in een winkelcentrum terecht kwam, waarbij ik dacht dat er misschien wel een potentiele winkel tussen zou zitten, zodat ik niet een half uur zou moeten lopen. En jawel een winkel van sinkel met een electronica gedeelte. En daar hingen ze. Hallelujah, één uur extra tijd om Narvik te ontdekken. Ik besloot eerst om naar de zee te lopen, zodat ik een goed zicht had op de fjordenkust. Op weg naar de kust kwam ik een rijtje Scandinavische vlaggen tegen en ik realiseerde mij dat ik daar nu al 4 van de 5 van gezien heb! Tevens werd ik in Narvik welkom geheten door de zon. Dit maakte het zicht op de fjorden en de bergpieken daarachter alleen nog maar mooier. Nadat ik wat foto’s had gemaakt aan de kust besloot ik om nog even rondom het station te gaan kijken wat daar allemaal te doen was. Ik zag een klein bosgebiedje en daar ben ik ingelopen. Het was een paadje omhoog en uiteindelijk kwam ik op een prachtig uitkijkpunt uit over de gehele stad en de bergketens eromheen. Geweldig. Hier heb ik eventjes op een bankje in de zon gezeten tot het tijd werd om naar de trein te gaan. De terugweg had wat beter zicht dan vanochtend. Zodoende de filmpjes die ik jullie al had gestuurd. Nu kreeg ik ook wat meer mee van de stations die we aandeden. Eentje heette “Katterat” een dorpje speciaal voor Rian en ik :p

Thuisgekomen nog even zitten kletsen met een paar hostelgenoten. Iedereen die ik zowat heb leren kennen gaat morgen weer weg :(. Alleen Mariana blijft nog een dagje. Het is een erg leuke manier van reizen om zoveel verschillende mensen te leren kennen. Buiten het noorderlicht e.d. om is dit een prachtige ervaring. Toen moest ik nog 2 verhaaltjes typen en het e.e.a. aan foto’s uitzoeken. Tijdens het eten kwam Raymond (degene die hier ook werkt) even buurten om te vragen hoe het was geweest in Noorwegen. Enkele mensen vroegen hoe de sauna werkte en Raymond zei: “dat kan Frank je wel vertellen” Nouja dan maar mensen meegenomen en alles uitgelegd. Ik ga morgen mijn loonstrookje ophalen :p. het rollen door de sneeuw na de sauna bevalt steeds beter moet ik zeggen.

We hebben een nagenoeg volledig heldere hemel vanavond, maar één van de parameters werkt (nog) niet mee. Wachten, wachten, wachten. Het leven van een aurorahunter.