dag 2: Reis naar Abisko

Na een paar uurtjes geslapen te hebben werd ik voor het eerst wakker in het hoge noorden, in een bedje in Kiruna. Oren allebei nog steeds half dicht. Eventjes mijn tassen geherorganiseerd, zodat ik mijn rugzak echt als camera/hike tas kon gaan gebruiken. Nadat ik mijn haren gewassen had ben ik naar het ontbijtgedeelte gelopen om mijn kruidkoekreep en een kopje thee te nuttigen. Wat was het hier druk zeg… NOT, ik was helemaal alleen. Achja hoef ik nergens op te wachten ;) Na het ontbijt moest ik mijn overnachting nog betalen, aangezien vannacht om 0:00 iedereen al weg was. Tot slot ben ik door het met sneeuw bedekte landschap naar het busstation van Kiruna gelopen (door het gesnotter vanwege de kou gingen eindelijk mijn oren open), waar een bus mij gratis naar het treinstation zou brengen. Het officiële treinstation wordt verbouwd en zodoende hebben ze een tijdelijk station gemaakt 2 km verderop, waardoor ze dus deze service verlenen. Tijdens het wachten op de bus ontmoette ik Jorge (spreek uit Gorge) uit Puerto Rico. Toen hij hoorde dat ik uit Nederland kwam begon hij over een baseballwedstrijd tussen onze landen. Ik heb hem daarna uitgelegd dat deze sport niet zo leeft in Nederland.

We hoefden niet lang te wachten op de trein, want in tegenstelling tot gisteren was deze ruim op tijd. Jorge en ik gingen eerst netjes op onze vooraf gereserveerde stoelen zitten, maar de trein bleef toch wel erg leeg. Wij hadden beiden een soort van volle trein verwacht, maar uiteindelijk konden we dus samen op een ruime plaats zitten en hebben we al pratend over vanalles en nogwat de reis voortgezet naar de eindbestemming van de reis: Abisko. Daar kwamen we netjes op tijd aan en onze wegen scheidden eventjes, want hij slaapt ergens anders. Een klein stukje lopen en ik was bij mijn woonplaats voor de komende 5 dagen. Ik kon pas om 13:00 inchecken en het was pas 11:00 dus ben ik nog even wat rond gaan lopen in het gebied. Ondertussen via Facebook contact gemaakt met Jorge, zodat we wat af konden spreken. Een meisje die we in de trein al waren tegengekomen bleek ook in mijn hostel te slapen en moest ook inchecken. Haar naam is Mariana en zij komt uit Mexico. Toen we alles geregeld hadden, besloten we met zn drieën om een wandeling te maken richting het Abisko nationaal park. Een mooie tocht langs een groot meer.

De wandeling verliep door de sneeuw wat langzamer dan verwacht, maar dit was ook omdat iedereen telkens foto’s wilde maken. Af en toe ook lastiger door de opwaaiende sneeuw. Uiteindelijk kwamen we bij het bezoekerscentrum terecht, waar we even wat rondgekeken hebben met wat er zoal te doen is in het nationaal park. De hikingroute die ik graag wilde doen is gesloten in de winter. Dan maar een alternatief zoeken. Op de terugweg besloten we om even te gaan kijken in de soort van supermarkt. Deze had een heleboel snoep, chips en drinken, maar weinig “normaal” eten. Ik had vanmiddag in het hostel nog een halve pot pindakaas gevonden, dus heb ik maar brood erbij gekocht. Daar hadden ze nog iets van liggen, maar verder nagenoeg geen beleg. Niet eens knäckebröd met jam :o. Uiteindelijk zijn we nog naar het meer gelopen, waar we een prachtig uitzicht hadden en wat een mooie noorderlichtspot kan zijn. Alleen jammer dat daar vaak een harde en koude windvlaag voorbij komt. We gaan het wel zien voor vanavond. De weersvoorspelling is niet best, maar de man achter de balie zei dat Abisko vaak ’s avonds open trekt en dat we dus hoopvol en alert moeten blijven. 

Rond 19:30 had Mariana een pasta gemaakt met champignons en olijven. Beleefd als ik ben durfde ik niet te zeggen dat ik geen champignons lust. Toen ze zag dat ik ze filterde gaf ze aan dat ik dat gewoon het moeten zeggen. Aghja, het is niet netjes om jouw wensen aan iemand op te dringen die ook voor jou kookt. Nu mijn verhaaltje afgemaakt. Zo dadelijk ga ik mijn thermolaarzen en thermo-overal ophalen en dan gaan we een poging wagen.