dag 1: Vertraging, vertraging, vertraging ...

20 maart 2017 - Kiruna, Zweden

Maandagochtend om 07:00 begon mijn reis naar Kiruna en Abisko. 's Ochtends afscheid genomen van Denice, die het er wel moeilijk mee had om mij een weekje niet om zich heen te hebben. (waar anderen daar misschien wel blij van worden :p). Ik zal Denice uiteraard ook missen deze week en ik vind het alleen reizen toch ook wel spannend zo voor de eerste keer. "Ga ik mijn weg wel vinden op de luchthavens, zal ik mijn aansluitende vlucht halen, komt mijn koffer wel aan in Kiruna en zal ik mijn slaapadres vinden?" waren enkele vragen die al een weekje door mijn hoofd spookten en voor de nodige voorspanning zorgden. 

Op naar de tram dus. Die was mooi op tijd en het ging voorspoedig richting Rotterdam Centraal. Tot we in het centrum een handige buschauffeur tegenkwamen die zijn bus voor een deel op de trambaan had geparkeerd. gelukkig kwam deze na enkele minuten tevoorschijn en besloot hij om de bus toch maar ff weg te zetten. Door naar het centraal station dus. Daar aangekomen bleek de intercity naar Schiphol 20 min vertraging te hebben. Mijn opties overwogen en toch maar gekozen voor de intercity direct. Die vertrok eerder en is veel sneller op Schiphol. Dit hadden er meer bedacht, door de vertraging van de andere trein en zodoende kon ik in een van de tussenruimtes mee op de veestapel. Maar zoals gezegd, gelukkig snel op Schiphol.

Aangekomen op schiphol even gezocht naar welke incheckbalie en gate ik moest en ik zag dat mijn vlucht as scheduled om 11:10 vertrok. Inchecken ging lekker vlot. De security daarentegen duurde ongeveer 45 min. Afijn alsnog ruim op tijd aanwezig bij de gate. Daar vond ik het op een gegeven moment wel erg lang duren en plots stond er "delayed" bij: 11:20. Nouja die 10 min moet nog wel te compenseren zijn. Het werd maar later en we konden nog steeds niet boarden, dus ik begon wel wat zenuwachtig te worden. Toen we eenmaal in het vliegtuig zaten riepen ze om dat we 40 min vertraging hadden. Dat was al erg veel, maar zou nog net aan kunnen. Helaas liet mij telefoonklok zien dat het alsmaar later werd en we bewogen nog steeds niet. Uiteindelijk mochten we dan eindelijk de gate verlaten om 12:10. Een uur later dan verwacht en laat dat nou net de tijd zijn die ik op Stockholm had om over te stappen!. STRESS! Tijdens de vlucht werd er af en toe wat informatie gegeven met het uiteindelijke bericht dat degenen die door moesten naar Kiruna omgeboekt werden naar de vlucht van 20:45 (waar we eigenlijk om 14:10 hadden moeten vliegen).

Het was allemaal niet geheel duidelijk wat er nou moest gebeuren maar om 14:10 stapte ik de luchthaven binnen. Daar keek ik samen met wat mensen op de borden en we zagen dat de vlucht naar Kiruna van 14:10 nog niet wegwas. Lopen dus!. Helaas bij het volgende bord bleek dat de gate dicht was. Pech gehad. Inmiddels was ik erachter gekomen dat de 4 lotgenoten die ik tegenkwam Belgisch waren en zodoende konden we in elk geval in het Nederlands communiceren. Tezamen maar naar de servicebalie gelopen en ons probleem uitgelegd. We kregen een nieuwe boardingpass voor de vlucht van 20:45 en een service cheque van 100 SK (= 11€) om wat te eten/drinken te kopen voor de ietwat langere stopover van 6,5 uur :o

Wat te doen met al die tijd. Ik werd door mijn nieuwgevonden Belgische vrienden uitgenodigd om me bij hun groepje te voegen. Wel zo gezellig. Na eerst Stockholm Arlanda airport een beetje verkend te hebben wilden we wat gaan drinken en zodoende kwamen we bij de Starbucks terecht. Daar hebben ze lekkere warme chocomel :) Daar hebben we een tijdje gezeten en een van de dames pakte een boek uit de tas, waar allemaal vragen instonden à la het TV-programma "de slimste mens". Vooral Belgisch georiënteerd, maar er stonden ook vragen tussen die ik als Nederlander beter kon beantwoorden. "ik geef mijn portie aan Fikkie" was een uitdrukking die in België blijkbaar niet bekend is en Efteling attracties zijn bij ons ook wat beter bekend ;). Daarna werd het tijd om de voedselbon te gebruiken en rond 19:30 zijn we door de douane gegaan om onze laatste vlucht eindelijk te halen. Dit ging een stuk sneller dan op Schiphol.

De vlucht naar Kiruna bleek nog een tussenlanding te maken op Umea. Fijn hoor, 3x een landing. Mijn oren zijn er nog blij mee :p. Ik had de stille hoop dat zo'n avondvlucht boven de bewolking mij nog wat noorderlicht zou verschaffen, maar een combinatie van een vies raampje, licht van de vleugel en licht uit de cabine maakte een eind aan deze hoop. Die hoop moet ik dan maar bewaren voor de avonden/nachten in Abisko. Het uiteindelijke doel van de reis. Om 23:10 landden we als gepland (dit keer wel :p) op Kiruna. Een hele kleine luchthaven met één bagageband. Dit ging heel snel en het laatste spannende moment: "Zit mijn koffer er wel bij?" Gelukkig was dit het geval en kon ik door naar een bus die mij naar het centrum van Kiruna zou brengen. Deze chauffeur was echter zo aardig om mij voor de deur van mijn logeeradres af te zetten. Waarvoor dank :). Ik had vanmiddag al met het adres gebeld dat ik vertraagd was en dus hadden ze mijn keycard in een kluisje gestopt en mij een sms en mail gestuurd met de pincode van dit kluisje. Goed geregeld! Na aankomst mijn bedje opgemaakt en toen werd het tijd om te slapen. Weltrusten.

Excuses voor het lange verhaal, maar het was alles bij elkaar een behoorlijk avontuur. Ik hoop niet dat dit een voorbode is voor de rest van de week. Belangrijkste les van vandaag: Boek nooit een vlucht met maar één uurtje overstaptijd. Dit leek aanvankelijk genoeg, maar dit wil ik nooit meer meemaken. (okee, volgende week moet ik wel, omdat dat al geboekt is)

5 Reacties

  1. Mike:
    21 maart 2017
    Benieuwd naar de rest! Ik vond het niet erg dat het lang was, ga zo door en hopelijk met meer geluk!
  2. Merel:
    21 maart 2017
    Gelukkig toch allemaal goed gekomen :) Met positiviteit kom je al een heel eind. Zweden is gelukkig wel gastvrij. Ik duim voor het mooie Noorderlicht. Veel plezier.
  3. Jac en Annie:
    21 maart 2017
    Mooi verhaal, leuk om te lezen, en niet te lang
    Heel veel succes deze week, en geniet ervan.
    Ben benieuwd naar het volgende verhaal
  4. Poef:
    21 maart 2017
    Leuk om zelf weer eens een verhaal te kunnen lezen! Heel veel plezier grote broer Frank! Ook vanuit Spanje zal ik duimen voor het Noorderlicht!
  5. Mark:
    21 maart 2017
    Allemaal ervaring, de volgende keer haal je je schouders op :D. Geniet ervan in Abisko en in Narvik!